اهل شوشترهستم

اهل شوشتر هستم
روزگارم چول است
تکه نونی و یه کاسه ماسی
ک گرونش کردن
بازهم شکر خدا بارون زند
پر صحرا توله
شادمان در پی غارچ
که پف زنده به خاک
و من از خوشحالی
بهر چاس و شوم خود
اش توله بپزوم
مو به کرج نمی اندیشم!!!
همه فکر مو اینه
که شاید روزی
توی دشت دل بچون شهر
بزنم یک گشتی
وبه همراه دوتا شهری خوب
بشینم تا صحب!!!
بوقله توحه بخورم
(بازهم میگویم
تا سیر باقله ای ای هست
زندگی باید کرد)

اثری از سهراب سپهری اوسو ک خونش شوشتر بید